Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

amicitia T

  • 1 amicitia

    amīcitia, ae, f. (amicus), die Freundschaft (Ggstz. inimicitia), I) eig.: a) in bürgerlichen, gesellschaftlichen Verhältnissen, caritas et amicitia hominum, Cic.: amicitia vetus, Cic.: magna, innige, Cic.: amicitia intima, Nep.: est mihi amicitia cum alqo, Cic.: amicitia est inter alqos, Cic. (so auch ex quo firmiorem inter nos fore amicitiam, Ter.): amicitiam facere, iungere, gerere, dimittere, discindere, dissociare, dissolvere, Cic.: conferre se in amicitiam et fidem alcis, Cic.: alqm libenter in amicitiam accipere, Cic.: in amicitia manere, Cic.: amicitiam renuntiare, Cic.: esse in amicitia cum alqo, Nep.: aut propinquitate aut amicitiā contingere alqm, Liv.: multos amicitiā comprehendere, Cic.: Plur., amicitiae igni perspectae, Cic.: quaerere opes et amicitias, Hor.: amicitias coniungere, Cic.: amicitiae immortales, mortales inimicitiae debent esse, Liv.: conciliare amicitiarum studia (Ggstz. retinere), Iustin. – b) in politischen Verhältnissen, das Freundschaftsbündnis, zwischen zwei Völkern od. deren Oberhäuptern, amicitia et (ac) foedus, Sall.: amicitia ac societas od. societasque, Sall.: societas et amicitia od. amicitiaque, Cic. u. Sall.: amicitiae foedus, Sall.: amicitiam petere, appetere, Caes.: firmissima est inter pares amicitia, Curt.: accedere ad amicitiam alcis, Caes.: ceteros reges in amicitiam recipere, Sall.: in amicitiam populi Romani venire, Liv.: per Treveros venire Germanis in amicitiam, Caes.: in amicitia manere, Caes.: in amicitia cum fide permanere, Liv.: omni tempore in fide atque amicitia civitatis Aeduae fuisse, Caes.: sibi populoque Romano perpetuam gratiam atque amicitiam cum eo futuram, Caes.: permultos annos in amicitia fuisse, Liv.: amicitiam facere, Caes.: pacem atque amicitiam cum rege facere, Iustin.: amicitiam coniungere, Curt.: civitates in amicitia continere, Caes.: alqm a Caesaris amicitia avertere, Caes.: amicitiam Romanorum sequi, am Bunde mit den R. festhalten, Caes.: u. so amicitiam fidemque populi Romani sequi, Cic.: Caesaris amicitiam sequi, sich auf Cäsars Seite schlagen, Caes.: amicitiam sequi Atticorum, ein Bündnis mit den A. zu schließen suchen, Nep.: cum proximis civitatibus pacem et amicitiam confirmare, Caes.: Plur., amicitias parare, Sall.: regum amicitias sequi, die Fr. der Könige suchen, Sen. ep. – c) unter lebl. Gegenständen, die Sympathie, Verträglichkeit (Ggstz. odium), Plin.: unter Pflanzen, am. vitium, Plin.: am. rutae cum fico, Plin. – II) meton., wie unser Freundschaft = Freunde, Sing., afflicta amicitia (Ggstz. florens am.), Cic. Quinct. 93: hospitem nisi ex amicitia domini raro accipiat, Col.: Domitius Celer, ex intima eius amicitia, Tac. – Plur., parcet amicitiis et dignitatibus, Freunde u. Beamte, Cic.: increpuit amicitias muliebres, Tac. – / Arch. Genet. amicitiai, Lucr. 3, 83.

    lateinisch-deutsches > amicitia

  • 2 amicitia

    amīcitia, ae, f. (amicus), die Freundschaft (Ggstz. inimicitia), I) eig.: a) in bürgerlichen, gesellschaftlichen Verhältnissen, caritas et amicitia hominum, Cic.: amicitia vetus, Cic.: magna, innige, Cic.: amicitia intima, Nep.: est mihi amicitia cum alqo, Cic.: amicitia est inter alqos, Cic. (so auch ex quo firmiorem inter nos fore amicitiam, Ter.): amicitiam facere, iungere, gerere, dimittere, discindere, dissociare, dissolvere, Cic.: conferre se in amicitiam et fidem alcis, Cic.: alqm libenter in amicitiam accipere, Cic.: in amicitia manere, Cic.: amicitiam renuntiare, Cic.: esse in amicitia cum alqo, Nep.: aut propinquitate aut amicitiā contingere alqm, Liv.: multos amicitiā comprehendere, Cic.: Plur., amicitiae igni perspectae, Cic.: quaerere opes et amicitias, Hor.: amicitias coniungere, Cic.: amicitiae immortales, mortales inimicitiae debent esse, Liv.: conciliare amicitiarum studia (Ggstz. retinere), Iustin. – b) in politischen Verhältnissen, das Freundschaftsbündnis, zwischen zwei Völkern od. deren Oberhäuptern, amicitia et (ac) foedus, Sall.: amicitia ac societas od. societasque, Sall.: societas et amicitia od. amicitiaque, Cic. u. Sall.: amicitiae foedus, Sall.: amicitiam petere, appetere, Caes.: firmissima est inter pares amicitia, Curt.: accedere ad amicitiam alcis, Caes.: ceteros reges in amicitiam recipere, Sall.: in amicitiam populi Romani venire,
    ————
    Liv.: per Treveros venire Germanis in amicitiam, Caes.: in amicitia manere, Caes.: in amicitia cum fide permanere, Liv.: omni tempore in fide atque amicitia civitatis Aeduae fuisse, Caes.: sibi populoque Romano perpetuam gratiam atque amicitiam cum eo futuram, Caes.: permultos annos in amicitia fuisse, Liv.: amicitiam facere, Caes.: pacem atque amicitiam cum rege facere, Iustin.: amicitiam coniungere, Curt.: civitates in amicitia continere, Caes.: alqm a Caesaris amicitia avertere, Caes.: amicitiam Romanorum sequi, am Bunde mit den R. festhalten, Caes.: u. so amicitiam fidemque populi Romani sequi, Cic.: Caesaris amicitiam sequi, sich auf Cäsars Seite schlagen, Caes.: amicitiam sequi Atticorum, ein Bündnis mit den A. zu schließen suchen, Nep.: cum proximis civitatibus pacem et amicitiam confirmare, Caes.: Plur., amicitias parare, Sall.: regum amicitias sequi, die Fr. der Könige suchen, Sen. ep. – c) unter lebl. Gegenständen, die Sympathie, Verträglichkeit (Ggstz. odium), Plin.: unter Pflanzen, am. vitium, Plin.: am. rutae cum fico, Plin. – II) meton., wie unser Freundschaft = Freunde, Sing., afflicta amicitia (Ggstz. florens am.), Cic. Quinct. 93: hospitem nisi ex amicitia domini raro accipiat, Col.: Domitius Celer, ex intima eius amicitia, Tac. – Plur., parcet amicitiis et dignitatibus, Freunde u. Beamte, Cic.: increpuit amicitias muliebres, Tac. – Arch. Genet.
    ————
    amicitiai, Lucr. 3, 83.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > amicitia

  • 3 amicitia

    ămīcĭtĭa, ae, f. ( gen. sing. amicitiāï, Lucr. 3, 83; acc. amicitiem, id. 5, 1019 Lachm.; cf. Charis. p. 94 P., and Neue, Formenl. I. p. 372) [amicus], friendship (very freq. in Cic., occurring more than 200 times).
    I.
    Lit.:

    Est autem amicitia nihil aliud nisi omnium divinarum humanarumque rerum cum benevolentiā et caritate summa consensio,

    Cic. Am. 6: eo ego ingenio natus sum: amicitiam atque inimicitiam in frontem promptam gero, Enn. ap. Non. 129, 26:

    jam diu ego huic bene et hic mihi volumus, et amicitia est antiqua,

    Plaut. Ps. 1, 3, 4:

    Per te deos oro et nostram amicitiam,

    Ter. And. 3, 3, 6:

    sperata voluptas Suavis amicitiae,

    Lucr. 1, 142:

    vincula amicitiaï,

    id. 3, 83. The expressions usually connected with it are:

    amicitiam incipere,

    Ter. And. 3, 3, 7:

    amicitia nascitur,

    Cic. Am. 9, 29:

    amicitia exardescit,

    id. ib. 27, 100:

    est mihi amicitia cum aliquo,

    id. Clu. 42:

    amicitia est inter aliquos,

    id. Planc. 33:

    esse in amicitiā cum aliquo,

    Nep. Hann. 2, 4:

    in amicitiam recipere,

    Cic. Att. 2, 20:

    amicitiam colere,

    id. Fam. 15, 14:

    contrahere,

    id. Am. 14:

    gerere,

    id. Fam. 3, 8, and Nep. Dat. 10, 3:

    tueri,

    Cic. Fin. 1, 20:

    jungere,

    Lucr. 5, 1019; Cic. Deiot. 9; Vulg. Exod. 34, 12:

    expetere,

    Cic. Am. 13:

    comparare,

    id. Rosc. Am. 38:

    parere,

    Nep. Alcib. 7, 5:

    conferre se ad amicitiam alicujus,

    Cic. Brut. 81:

    dedere se amicitiae alicujus,

    Caes. B. G. 3, 22:

    accedere ad amicitiam alicujus,

    Nep. Eum. 1, 4:

    in amicitias incidere,

    Cic. Am. 12, 42:

    amicitiā alicujus uti,

    Ter. Ad. 2, 2, 43:

    pervenire in intimam amicitiam alicujus,

    Nep. Alcib. 5, 3:

    manere in amicitiā,

    Cic. Verr 2, 5, 32:

    amicitiam violare,

    Liv. 34, 31:

    deserere jura amicitiae,

    Cic. Am. 10:

    funditus evertere,

    id. Fin. 2, 25:

    dissociare,

    id. Am. 20:

    dimittere, dissuere, discindere,

    id. ib. 21:

    dirumpere,

    id. ib. 22 fin.:

    dissolvere,

    Vulg. Eccli. 22, 5:

    deficere ab amicitiā alicujus,

    Nep. Con. 2, 2:

    repudiare amicitiam alicujus,

    Cic. Planc. 19:

    renunciare amicitiam alicui,

    Liv. 42, 25.—
    II.
    Transf.
    A.
    In the histt., a league of friendship, an alliance between different nations, = foedus:

    Ubii, qui amicitiam fecerant,

    Caes. B. G. 4, 16:

    amicitiam populi Romani colere,

    Sall. J. 8, 2:

    in amicitiam Populi Romani venire,

    Liv. 22, 37:

    reges bello victos in amicitiam recipere,

    Sall. J. 14, 5:

    foedus et amicitia,

    id. ib. 104, 5:

    amicitia et foedus,

    id. ib. 104, 4:

    amicitia ac societas,

    Liv. 7, 31:

    amicitiae foedus,

    id. 42, 12:

    amicitiam petere,

    id. 38, 18:

    quae urbes in amicitiā permanserant,

    id. 43, 21; 10, 45:

    amicitias cum aliquo facere,

    Vulg. 2 Reg. 31, 2:

    cum aliquo inire,

    ib. 2 Par. 20, 35 al. —
    B.
    In botany, of plants, sympathy:

    rutae cum flco,

    Plin. 19, 8, 45, § 156:

    inter has vitium amicitiā accipitur ulmus,

    id. 16, 17, 29, § 72.—
    C.
    In post-Aug. Lat., abstr. pro concr. = amici:

    hospitem nisi ex amicitiā domini quam rarissime recipiat,

    Col. 11, 1, 23 (cf. before:

    hospitem nisi amicum familiaremque domini necessarium receperit): quin et parte ejusdem epistulae increpuit amicitias muliebres,

    Tac. A. 5, 2:

    omnes amicitias et familiaritates intra breve tempus adflixit,

    Suet. Tib. 51.

    Lewis & Short latin dictionary > amicitia

  • 4 amicitia

    ămīcĭtĭa, ae, f. [st2]1 [-] amitié, tendresse, liaison, affection, affinité (des plantes). [st2]2 [-] cercle d'amis; au plur. amis. [st2]3 [-] amitié politique, alliance, ligue, confédération, paix, concorde.    - amicitiam jungere (conjungare, contrahere, constituere): lier amitié, contracter amitié.    - amicitiam dimittere (discindere, dirumpere, dissociare, dissolvere, exuere): rompre l'amitié.    - amicitiam colere (retinere): entretenir l'amitié.    - amicitiam consequi (parare, conciliare, comparare): gagner l'amitié.    - civitates quae ad Caesaris amicitiam accesserant, Caes. BC. 1, 48, 4: cités qui étaient entrées dans l'alliance de César.
    * * *
    ămīcĭtĭa, ae, f. [st2]1 [-] amitié, tendresse, liaison, affection, affinité (des plantes). [st2]2 [-] cercle d'amis; au plur. amis. [st2]3 [-] amitié politique, alliance, ligue, confédération, paix, concorde.    - amicitiam jungere (conjungare, contrahere, constituere): lier amitié, contracter amitié.    - amicitiam dimittere (discindere, dirumpere, dissociare, dissolvere, exuere): rompre l'amitié.    - amicitiam colere (retinere): entretenir l'amitié.    - amicitiam consequi (parare, conciliare, comparare): gagner l'amitié.    - civitates quae ad Caesaris amicitiam accesserant, Caes. BC. 1, 48, 4: cités qui étaient entrées dans l'alliance de César.
    * * *
        Amicitia, ab Amicus dicitur. Amitié.
    \
        Charitas et amicitia hominum, gratuita est. Cic. Sans esgard ou espoir de recompense.
    \
        Amicitia exercita cum aliquo. Tacit. Quand un homme a eu amitié avec un autre.
    \
        Par amicitiae. Cic. Une paire, ou Une couple d'amis.
    \
        Partae amicitiae. Cic. Acquises.
    \
        Pyladea amicitia. Cic. Parfaicte amitie, semblable à celle de Pylades et Orestes.
    \
        Amicitiarum satietates esse non debent. Cic. On ne se doibt jamais fascher, ennuyer ou saouler d'amitie.
    \
        Validus ad amicitiam alicuius. Tacit. Qui peult aiseement parvenir à l'amitie d'aucun, Qui ha les moyens de parvenir, etc.
    \
        Accipere aliquem in amicitiam. Liu. Recevoir et admettre en son amitié.
    \
        Adrepere ad amicitiam. Cic. Venir petit à petit et par moyens subtils à l'amitié d'aucun.
    \
        Ad amicitiam alicuius se applicare. Cic. S'approcher et adjoindre à, etc.
    \
        Ab amicitia alicuius se auertere. Caesar. Se destourner et aliener de, etc.
    \
        Amicitias comparare. Cic. Acquerir.
    \
        Consequi amicitiam. Cic. Acquerir.
    \
        Amicitiam continere. Cic. Conserver et entretenir.
    \
        Contrahit amicitiam virtus. Cic. Attire, Acquiert.
    \
        Amicitiae terga dare. Ouid. Fuir l'amitié de quelcun.
    \
        Amicitias dat census. Ouid. Richesse fait avoir les amis.
    \
        Eleuare amicitias remissione vsus. Cic. Diminuer les amitiez par ne point hanter si souvent l'un avec l'autre.
    \
        Amicitia mihi est cum eo. Cic. J'ay amitie avec luy.
    \
        Amicitiae recordatione frui. Ci. Gerere amicitiam. Ci. Aimer.
    \
        Amicitia incoepta a paruis. Terent. Commencee de jeunesse.
    \
        Amicitia indeclinata. Ouid. Constante.
    \
        Indulgere amicitiis nouis. Cic. S'estudier à acquerir nouveaux amis.
    \
        Instituere amicitiam cum aliquo. Liu. Commencer amitié, etc.
    \
        Amicitiam pepigerat cum ea gente. Liu. Il avoit faict amitié et alliance avec, etc.
    \
        Renuntiare amicitiam alicui. Sueto. Denoncer à aucun qu'on n'est plus son ami.
    \
        Tueri amicitiam. Cic. Garder, Conserver.
    \
        Vacillat stabilitas amicitiae. Cic. L'amitié n'est pas bien ferme.
    \
        Vocare amicitiam ad calculos. Cic. Quand on ne veult faire du plaisir à son ami, sinon autant qu'on en a receu de luy.

    Dictionarium latinogallicum > amicitia

  • 5 amīcitia

        amīcitia ae, f    [amicus], friendship: Per nostram amicitiam, T.: inter aliquos: esse in amicitiā cum aliquo, N.: iungere: parere, N.: dedere se amicitiae alicuius, Cs.: intima alicuius, N.: iura amicitiae: deficere ab amicitiā alicuius, N. — A league, alliance: qui amicitiam fecerant, Cs.: populi R., S.: vetustior amicitia ac societas, L.— Friends, a circle of friends: adflicta: ex intimā eius amicitiā, Ta.: parcet amicitiis.
    * * *
    friendship, bond between friends; alliance, association; friendly relations

    Latin-English dictionary > amīcitia

  • 6 amicitia

    amīcitia, ae f. [ amicus ]
    1) дружба (amicitiam facere, jungere и conjungere, renuntiare, dimittere C; amicitiam petere и appetere Cs); тяготение, влечение, симпатия (a. rutae cum fico PM)
    2) собир. друзья

    Латинско-русский словарь > amicitia

  • 7 amicitia

    amicitia amicitia, ae f дружба

    Латинско-русский словарь > amicitia

  • 8 amicitia

    amicitia, ae, f., friendship, Jas. 4:4.*

    English-Latin new dictionary > amicitia

  • 9 amicitia

    , ае f
    дружба

    Латинский для медиков > amicitia

  • 10 amicitia

    дружба, ex officio amicitiae genere negotium (1. 23 D. 42, 5. cf. 1. 6. 1. 44 D. 3, 5).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > amicitia

  • 11 amicitia

    friendship

    Latin-English dictionary of medieval > amicitia

  • 12 amicitia

    , ае f
    дружба

    Latin-Russian dictionary > amicitia

  • 13 amicitia

    , ae f
      дружба; собир. друзья

    Dictionary Latin-Russian new > amicitia

  • 14 Amicitia nisi inter bonos esse non potest

    Дружба возможна только между хорошими людьми.
    Цицерон, "О дружбе", V, 18.
    Amicitia nisi inter bonos esse non potest, учит Цицерон. Дружба может быть только между добрыми; союз, основанный на общей ненависти, не есть то, что знаменуется святынею, именно дружба. (В. И. Иванов, Польский мессианизм как живая сила.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Amicitia nisi inter bonos esse non potest

  • 15 Amicitia inter pocula contracta plerumque vitrea est

    Дружба, установившаяся за бокалом вина, обычно бывает хрупкой (буквально: стеклянной).

    Англо-русский универсальный дополнительный практический переводческий словарь И. Мостицкого > Amicitia inter pocula contracta plerumque vitrea est

  • 16 Inter pares amicitia

    Дружба - между равными.
    Что ни говори и ни толкуй, но пословица inter pares amicitia совершенно верна, и всякий mésalliance [ неравный брак (фр.) - авт. ] - вперед посеянное несчастье. (А. И. Герцен, Былое и думы.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Inter pares amicitia

  • 17 Дружба возможна только между хорошими людьми

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Дружба возможна только между хорошими людьми

  • 18 Дружба

    - amicitia; conjunctio; usus amicitiae; familiaritas; necessitudo;

    • изменить старой дружбе - amicitiae terga versa dare;

    • сделать дружбу более тесной - familiaritatem frequentiorem reddere;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Дружба

  • 19 Freundschaft

    Freundschaft, amicitia. – fami liaritas (vertrautes Verhältnis, nähere Bekanntschaft). – necessitudo (freundschaftliche Verbindung zwischen Geschäftsfreunden, Anverwandten etc.). – usus. consuetudo (Umgang übh.). – Ist es = Verwandtschaft, s. d. – aus Fr., amico animo; vgl. freundschaftlich (Adv.): innige Fr., magna amicitia: nähere, engere Fr., coniunctio: vertraute Fr., familiaris od. intima amicitia; familiaritas intima. – Fr. mit jmd. schließen, machen, amicitiam cum alqo facere, iungere, instituere, conciliare, inire: engere Fr. mit jmd. schließen, amiciorem alqm sibi conciliare: mit vielen Frschließen, multos amicitiā comprehendere: jmds. Fr. erlangen, in amicitiam alcis recipi: jmds. vertraute Fr. erlangen, in alcis intimam familiaritatem venire, intrare; in alcis intimam amicitiam pervenire: ich stehe od. lebe in Fr. (in freundschaftlichem Vernehmen) mit jmd., est od. intercedit mihi amicitia (familiaritas) cum alqo; utor alqo familiariter: in der engsten (vertrautesten) Fr. mit jmd. stehen, leben, artissimo amicitiae vinculo cum alqo coniunctum esse; artā familiaritate complecti alqm; summā familiaritate coniunctum esse cum alqo; familiarissime od. intime uti alqo: die Fr. brechen, amicitiam violare. – jmdm. viel Fr. erweisen, erzeigen, multa officia in alqm conferre od. alci praestare: du tust mir eine große Fr., wenn du etc., gratissimum mihi feceris, si etc.; magnum beneficium mihi dederis, si etc.

    deutsch-lateinisches > Freundschaft

  • 20 comprehendo

    comprehendo (comprendo), ĕre, prehendi, prehensum - tr. - [st2]1 [-] prendre, saisir (avec la main), maintenir. [st2]2 [-] prendre racine, concevoir (en parl. de la femme). [st2]3 [-] embrasser, enfermer. [st2]4 [-] se saisir de, prendre sur le fait, surprendre, s'emparer de. [st2]5 [-] percevoir par les sens, voir; embrasser dans son esprit, saisir par la pensée, comprendre, concevoir, retenir. [st2]6 [-] embrasser par la parole, exprimer. [st2]7 [-] embrasser dans son affection, s'attacher, se concilier.    - comprehendere (animo, cogitatione, mente): comprendre, saisir par l’intelligence, par la pensée.    - comprehendere aliquem amicitiâ: se faire un ami, gagner l'amitié de qqn.    - comprehendere aliquid memoriâ: retenir qqch.    - in furto comprehensus: surpris à voler, pris en flagrant délit de vol.    - multos amicitiâ comprehendere: avoir beaucoup d'amis.    - comprehendere numero, Virg.: dénombrer.
    * * *
    comprehendo (comprendo), ĕre, prehendi, prehensum - tr. - [st2]1 [-] prendre, saisir (avec la main), maintenir. [st2]2 [-] prendre racine, concevoir (en parl. de la femme). [st2]3 [-] embrasser, enfermer. [st2]4 [-] se saisir de, prendre sur le fait, surprendre, s'emparer de. [st2]5 [-] percevoir par les sens, voir; embrasser dans son esprit, saisir par la pensée, comprendre, concevoir, retenir. [st2]6 [-] embrasser par la parole, exprimer. [st2]7 [-] embrasser dans son affection, s'attacher, se concilier.    - comprehendere (animo, cogitatione, mente): comprendre, saisir par l’intelligence, par la pensée.    - comprehendere aliquem amicitiâ: se faire un ami, gagner l'amitié de qqn.    - comprehendere aliquid memoriâ: retenir qqch.    - in furto comprehensus: surpris à voler, pris en flagrant délit de vol.    - multos amicitiâ comprehendere: avoir beaucoup d'amis.    - comprehendere numero, Virg.: dénombrer.
    * * *
        Comprehendo, comprehendis, comprehendi, comprehensum, comprehendere: siue Comprendo, comprendis, comprendi, comprensum, comprendere. Plaut. Empoigner, Prendre.
    \
        Comprehendere breui. Cic. Comprendre, ou dire en peu de parolles.
    \
        Comprehendere crinibus ignem. Virgil. Quand le feu se prend aux cheveuls.
    \
        Comprehendit forfex dentem. Cels. Le davier empoigne la dent pour l'arracher.
    \
        Comprehendere dicuntur plantae quae terrae haerent. Columel. Prendre racine en terre.
    \
        Comprehendere numero aliquid. Columel. Nombrer.
    \
        Dictis comprehendere aliquid. Ouid. Comprendre en parolles.
    \
        Comprehendere, pro Intelligere, vel scire. Cic. Scavoir, Entendre, Comprendre, Apprendre.
    \
        Comprehendere signis aliquem. Columel. Comprendre et congnoistre par certaines enseignes.
    \
        Animo comprendere intelligentiam alicuius rei. Cic. Entendre, Comprendre en son esprit.
    \
        Comprehendere contemplationem rerum naturae. Cels. Apprendre.
    \
        Comprehendere memoria. Cic. Mettre en sa memoire.
    \
        Visu comprendere aliquid. Sil. Veoir.
    \
        Adulterium alicuius comprehendere. Id est deprehendere. Cic. Quand on le prend sur le faict.
    \
        Officiis aliquem per se et per alios comprehendere. Cic. Obliger à soy.
    \
        Amicitia multos comprehendere. Cic. Se faire aimer de beaucoup de gens.
    \
        Comprehendere aliquem humanitate. Cic. Luy faire plusieurs plaisirs, et se monstrer doulx et bening envers luy.

    Dictionarium latinogallicum > comprehendo

См. также в других словарях:

  • Amicitia — (lateinisch Freundschaft) ist ein Begriff aus der römischen Geschichte. Amicitia war sowohl die Bezeichnung für eine Freundschaft im heute gebräuchlichen Sinne, aber auch für Freundschaften im philosophischen, sozialen und politischen… …   Deutsch Wikipedia

  • AmicitiA — (Амстердам,Нидерланды) Категория отеля: Адрес: Oosterdok 3 / Prins Hendrikkade t/o NEMO, 1 …   Каталог отелей

  • Amicitia — Amicitia, lat., Freundschaft; ex amicitia, aus Freundschaft …   Herders Conversations-Lexikon

  • Amicitĭa — (lat.), 1) Freundschaft; 2) Schrift Ciceros über die Freundschaft; 3) so v.w. Amicistenorden …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Amicitia — (lat.), Freundschaft. Amicitiae causa, aus Freundschaft …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Amicitia — AMICITIA, æ, (⇒ Tab. I.) der Nacht und des Erebus Tochter, Hygin. Præf. p. 2. wurde auch als eine Göttinn angesehen. Sie soll bey den Römern als eine junge Person mit entblößtem Haupte, und mit einem schlechten Rocke angezogen, seyn vorgestellet… …   Gründliches mythologisches Lexikon

  • AMICITIA — I. AMICITIA Gentium Dea, cuius picturam, et eiusdem explicationem vide apud Baldnin. Iconologia, L. Gyraldum, Synt. de Diis Gentium. II. AMICITIA titulus compellationis, in Ep. 71. ex Sugerianis. Tenere in amicitiam praedium quodvis dicebatur,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Amicitia — Philotès Pour les articles homonymes, voir Philotès (homonymie). Dans la mythologie grecque, Philotès (en grec ancien Φιλότης / Philótês) est une divinité allégorique. Son nom peut signifier « amitié/affection » ou bien « rapport… …   Wikipédia en Français

  • Amicitia (Begriffsklärung) — Amicitia, das lateinische Wort für Freundschaft, bezeichnet: Amicitia, die Freundschaft in der römischen Sprache, Politik und Kultur De amicitia, ein Werk von Marcus Tullius Cicero Amicitia, in der römischen Mythologie die Entsprechung zur… …   Deutsch Wikipedia

  • Amicitia Hotel Sneek — (Снек,Нидерланды) Категория отеля: 4 звездочный отель Адрес: Graaf Adolfstraat 37 …   Каталог отелей

  • Amicitia Viernheim — TSV Amicitia Viernheim Voller Name TSV Amicitia 1906/09 Viernheim e.V. Gegründet 2008 (1906/09) Vereinsfarben Blau Grün Stadion Waldstadion Viernheim …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»